granic

Każdy ma swój sposób. Każdy ma swoje wypróbowane metody. Ja zamykam się na strychu, wchodzę tuż pod dach, włączam latarkę, leżę. Wykładam całą podłogę kocami i poduszkami. Patrzę. Tam nie istniejesz. Tam nie kusi zielone kółeczko, oznaczające, że siedzisz po drugiej stronie ekranu. Trwam tak wysoko pomiędzy strachem, a niepewnością. Zatrzymałam się w jednym miejscu. A na sam koniec napiszę kropkę, znak zapytania, wykrzyknik i przecinek.