środa, 22 maja 2013

mnie

Byłam gdzieś indziej, bez potrzeby pisania przez wiele dni. JEDNAK. Stopniowo moja skóra przekształca się w szkło. Jestem nadto krucha od wewnątrz, żeby temu podołać, ale nareszcie odkryłam sens tego wszystkiego. Niemal każdego dnia chodzę po lesie, spostrzegając coraz to głębsze zakątki swojego umysłu. Wyciszyłam go. Wreszcie pokonałam ten świat, kiedy przez moment odczuwałam z Tobą czystą rozkosz chwili. Tak ulotną, że przelała mi się przez dłonie, zanim zdążyłam ją złapać. Jestem Tu i Teraz, którego nie można przyrównać do niczego innego. Ja. Gdzie jesteś Ty? Niezmiennie w tym samym miejscu.








2 komentarze:

za podpisywanie się przez Anonimowych będę dozgonnie wdzięczna : )